خصوصا در رابطه با محصولات و تجهیزات پزشکی که مستقیما با زندگی افراد و سلامت ایشان سرو کار دارد، این موضوع میتواند از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار باشد.
مطابق ماده 32فصل ششم آییننامه تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت، خدمات پس از فروش در این حوزه عبارت است از مجموعه اقدامات و تعهداتی که از سوی تولیدکننده داخلی و یا خارجی (و یا نماینده قانونی وی) پس از فروش تجهیزات پزشکی و بهمنظور عملکرد مطلوب و با رعایت اصول ایمنی در مدت مورد تعهد اعمال میشود.
ارائه خدماتی نظیر گارانتی، آموزش، کالیبراسیون، سرویس و نگهداری، مشاوره و رسیدگی به درخواست مشتری را میتوان از مرسومترین انواع خدمات پس از فروش برشمرد.
در طول سالیانی که از عمر این رشته میگذرد، گارانتی یکی از شایع ترین و معمولترین اقسام خدمات پس از فروش بوده است. گارانتی عبارت است از ضمانتی که تولیدکننده یا فروشنده به مصرفکننده میدهد که محصول در طول مدت زمان معین و یا میزان کارکرد مشخص، کاملا درست کار میکند و رضایت مشتری را برآورده میسازد و در غیر اینصورت محصول تعویض شده و یا اصل پول برگشت داده میشود اما همراه با ارتقا و پیچیدگی بیشتر زندگی انسان و وقوع پیشرفتهای صنعتی، خدمات پس از فروش نیز بهویژه در حوزه تجهیزات پزشکی، از زوایای مختلف و با شتاب بیشتر توسعه یافته و به همین موارد محدود نشده است.
در خصوص تجهیزات پزشکی از آنجا که هرگونه نقص در تولید اینگونه وسایل میتواند برای بیمار فاجعه آفرین باشد، حمایت و ترویج سلامت و بهداشت بیماران میتواند از طریق کاهش ریسک نقص در تولید محقق شود و به همین منظور تضمین کیفیت تولید از طریق ارائه خدمات بیمه مسئولیت ازجمله مناسبترین راهکارهایی است که در جهان مورد توجه قرار گرفته است.
بیمه مسئولیت محصول یکی از مهمترین و کاربردیترین بیمههای مسئولیت است که در آن خسارت وارد شده به مصرفکننده بهدلیل نقص در تولید یک کالا جبران میشود. در سالهای اخیر این نوع از بیمه بهعنوان حلقه تکمیلکننده خدمات پس از فروش دارای رشد و گسترش فوقالعادهای بوده است؛
چرا که بیمه، افزون بر رفع تشویش خاطر، دلهره و نگرانی بیمار از حوادث زیانبار احتمالی آینده، امکان جبران خسارات را نیز فراهم میسازد.در واقع قانون، هر شخصی را که در نتیجه فعالیت خود باعث ایجاد خسارت به اشخاص دیگر شود، مسئول جبران آن میداند و با وجود بیمه مسئولیت، بیمار علاوه بر اطمینان از کیفیت محصول، از وجود راهکارهای قانونی و در دسترس جهت جبران خسارات احتمالی اطمینان پیدا مینماید.
بهعبارت سادهتر با این شیوه بیمار میتواند مسئولیت تضمین ایمنی محصول و نیز جبران خسارات احتمالی را از طریق بیمه کنترل و ردیابی کند.امروزه دیگر تصور اینکه گونهای از فعالیت انسان بدون وجود بیمه، صورت پذیرد، مشکل است چرا که با در نظر گرفتن ریسک و خطای احتمالی در کلیه امور و فعالیتها، عدمبهرهمندی از بیمه میتواند خسارتهای سنگینی بهدنبال داشته باشد.
خصوصا در حوزههایی از زندگی روزمره که ضرورت کاهش ریسک بهمنظور تامین سلامت و استمرار حیات افراد، الزاما مورد توجه است. بهعنوان نمونه میتوان به نقص دستگاههای تست قند خون یا گلوکومتر اشاره نمود. استفاده از این دستگاهها ممکن است روزانه چندین مرتبه برای بیماران دیابتی ضرورت پیدا کند، و بر این اساس کاهش نگرانیبیمار نسبت به صحت عملکرد دستگاه، حتی میتواند در سیر درمانی اومؤثر واقع شود.
سعید اویس